- dissolutus
- dissolutus, a, um
part. passé de dissolvo.
[st2]1 [-] séparé, disjoint.
[st2]2 [-] dissous, délayé.
[st2]3 [-] insouciant, négligeant, négligé.
[st2]4 [-] mou, efféminé.
[st2]5 [-] mou, faible, trop indulgent.
[st2]6 [-] relâché, corrompu, dépravé, dissoulu.
* * *dissolutus, a, um part. passé de dissolvo. [st2]1 [-] séparé, disjoint. [st2]2 [-] dissous, délayé. [st2]3 [-] insouciant, négligeant, négligé. [st2]4 [-] mou, efféminé. [st2]5 [-] mou, faible, trop indulgent. [st2]6 [-] relâché, corrompu, dépravé, dissoulu.* * *Dissolutus, pen. prod. Participium, siue Nomen ex participio: vt Dissolutis capillis. Plin. Desliez.\Adolescens perditus ac dissolutus. Cic. Dissolu et mal vivant, Enfant perdu et gasté, Desbauché et desreiglé.\Mala consuetudine aliquid dissolutum. Cic. Rompu et aboli.\Dissoluta aliquorum consuetudo, licentiaque impudens. Cic. Dissolue et desreiglee.\Dissolutis criminibus. Cic. Apres avoir sould et respondu aux, etc. Apres s'estre purgé des, etc.\Institutum aliquod negligentia dissolutum. Cic. Aboli par negligence et decheu.\Iudicium dissolutum, perditum, nummarium. Cic. Justice mal administree, et corrompue par argent.\Dissoluti stomachi vtilissime adiuuantur. Plin. Desvoyez.\Dissolutos etiam dicimus, qui moribus, legibusque a se soluti, luxum vitae sequuntur, quod Graeci Azotos dicunt. Cic. Dissoluz, et mal vivants, Desbauchez, Desreiglez, Enfants prodigues.\Dissolutior liberalitas. Cic. Prodigalité.
Dictionarium latinogallicum. 1552.